İlk kez tanıdım..

Sadece adını duyardım ..

Bir insan ilçesi ve yöresi tarafından ancak bu kadar sevilir ve sayılır..

Bir insan ilçesini ve yöresini ancak bu kadar sever..

Yöre insanına ancak bu kadar bağlanır..

Bir insan ancak bu kadar ilçesine destek olur, katkı sağlar..

Giresun ili sınırları içinde örneği yok..

İline 185 km uzaklıktaki ilçesinin sıkıntılarını gören ender insanlardan..

Veysel EKMEN..İller Bankası Genel Müdür Yardımcısı..

“Beni Giresun mu okuttu” diyerek, Giresun’a sırtını çeviren bürokratlarımız, Genel Müdürlerimizin, Doktorlarımızın, İş adamlarımızın, Akademisyenlerimizin, Mühendislerimizin, Milletvekillerimizin kulakları çınlasın..

Veysel Ekmen’in hayat hikayesini okuma ve öğrenme fırsatı bulursanız, aradaki farkı görünce ne düşündüğünüzü merak bile etmiyorum..

İlk kez ilçesi ve yöresi tarafından yere-göğe sığdırlamayan bir Giresunlu bürokratı yakından tanıma fırsatım oldu..

Geçmişte hiçbir okumuşu olmayan ve Giresun’a çok uzak olan Çamoluk, ısrarla Giresun sınırları içinde kalmak istemiş..

Bir ara Gümüşhane’ye bağlanma durumu olmuş.

Yöre halkı istememiş..

İl komşuları Sivas, Giresun, Erzincan, Gümüşhane..

En yakını Erzincan 110 km..

İster istemez ilçeden göç başlamış..

Gurbette çok sıkıntılar çekilmiş..

Her şeyden mahrum bir yaşam sürmüş gitmiş..

Gel zaman..Git zaman..

Çamoluk Derneği kurulmuş..

O zaman 32 yaşında olan başkanı Veysel Ekmen ile Çamoluk’un kaderi değişmiş..

Çamoluk Derneği adeta burs derneği olmuş..

İlk zamanlar burs ile okutmaya Çamoluklu gençleri ararken, bugün burs için binlerce istek var..

Anadolu’da Çamoluklu bir Savcı, bir öğretmen, bir Doktor, bir Mühendis, bir Brokrat görürseniz, bilin ki Çamoluk Derneği sayesinde..

Gel zaman,  git zaman işte Çamoluklu yetişen gençler, koltuk sahibi olanlar, şimdi ilçelerine sahip çıkıyor..

Çamoluk’u  herkesi guru duyacağı bir ilçe haline getirmeye çalışıyorlar..

Bugün TV’ler ve basın sık sık Çamoluk’tan söz ediyorsa, işte okuyan bu Çamoluklu gençlerin sayesinde..

Bugün Çamoluk’un;  Hastanesi, Öğretmenevi, Lisesi, Futbol sahası, Lisesi, Yüksek Okulu, Yurdu, Otogarı varsa, belediye araç parkuru zenginse, konaklama yerleri, marketi, parkı varsa işte bu okuyan gençleri sayesinde…

Bugün Çamoluk TEOG sınavında Giresun’da 15 ilçe içinde  birinciyse, okuyan evlatları sayesinde..

Adına festival düzenlenen Çamoluk Çiçek balı Avrupa’dan, hiç tanımadıklarından sipariş alıyorsa, okuyan bu çocukları sayesinde..

İşte eğitimsizliğin ve eğitimin önemi…

Çamoluk Derneği okuttuğu gençleri sayesinde her gün gündemde…

İlçede çok da iyi şeyler yapılıyor..Her geçen gün büyüyor, gelişiyor..

İnsan yararına, toplum yararına, ilçe olmanın gereği adına yapılanlar çok

GİRESUN’UZ

Sahilimiz var..

Fındık kentiyiz..

Gönüllü alaylar kurduk..

Giresun’u işgal ettirmedik..

Topal Osman gibi bir yiğidimiz var..

Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasını sağladık..

Sonuç: 1 milyon 200 bin Giresunlu gurbette..

Hala göç veriyoruz..

Göçü durduracak yatırım yok..

Sağlıkta, eğitimde, turizmde, ulaşımda başka illere muhtaç..

Giresunlu bürokrat ve siyasi ne diyor, mikrofonu eline alınca?

*Giresun’un birlik beraberliğe ihtiyacı var..

*Giresun’dan Sanayi Kenti olmaz, Turizm Kenti olur..

Yıllardır, erde bu istedikleri, diledikleri ?

FARK ÇOK!

Peki, Çamoluk iki yılda bu farkı nasıl yakaladı?

Veysel Ekmen gibi bir idealisttin Çamoluklu olması farkı..

İşte birlik ve beraberliğin farkı..

İdealist öğretmenlerin eğitim farkı..

Çalışan kaymakamlık farkı..

Kendisini yetiştirmiş Kaymakam Kemal Karahan farkı..

İlçesine sahip çıkan insanların farkı..

Yaşadığı, doğduğu ilçede eksiklerini görme farkı..

Çamoluk’u yöresinde lider yapmaya and içmişleri kararlı yürüyüş halinde olmalarını farkı..

Çalışan belediyelerin farkı..

İşte gurbetteki bilgi ve birikimlerini Çamoluk’a taşımayı aklına koymuş Belediye Başkanı Savaş  Akarçeşme farkı.

Her zaman ilçesini yanında İl Encümenleri Abdullah Kürkçü ve

Orhan Uzunkaya farkı ..

Çamoluklular Dernek Başkanı Hacı Canik ve yönetiminin farkı..

Çamoluk’u görmeyen, Giresunlular var..

Giresun sahilini, görmeyen Çamoluklular da var..

Çamoluk yılda bir kez yaptığı Bal festivali ile anılırdı..

*Şimdi ise, Çamoluk adının daha çok anılması için gayret var.

*İnsanların Çamoluk’u merak etmeleri için çalışmalar var..

*Çamolukta yaşamaya heveslenilmesi için çaba var..

*Göçü durdurmak için gayret var..

*Yatırım ve istihdamı artırıcı çalışmalar var..

Tabii bu işler yatmayla olmuyor..

Hayal etmekle olmuyor..

İlçesini keşfetmekle oluyor..

İlçesini sevmekle oluyor..

Birlik ve beraberlikle oluyor..

İlçede her imkanı halkın ayağına getirmekle oluyor..

Eksikleri kararlı şekilde hızla gidermekle oluyor..

İşte bunlar Çamoluk’ta oluyor…

Çamoluk okullar kenti olma yolunda..

Turizm kenti olma yolunda..

Doğa sporları kenti olma yolunda..

Emin adımlarla ilerliyor..

Artık Çamoluk merak ediliyor..