Sen, sendeki Sen’i bir bilsen!

Sen ömrünce sükût eylersin,

Tüm cümleyi ezbere desen!

Sen’i gönlüne yakût eylersin…

Sen, sendeki Sen’e bir ersen!…

.

Yar dersin yar olur ya aşkın,

Uçurumlardan atar seni!

Var dersin kâr olur ya şaşkın,

Hep mülküne mülk katar seni!

Cömert, Gerçek Mülkün Sahibi

Sen, sendeki Sen’i bir bulsan!

.

Sen gerçekten Yâr’ı bildin mi?

Ne atar, ne de satar seni…

Yar Sen’dedir, sen bilmez misin?

Ebedî, Yar’dan atmaz seni.

Sen, sendeki Sen’i bir görsen!

.

Sen ki, hiç o Yar’e erdin mi?

Gözbebeği’nden de girdin mi?

Bir kalp varki Sır Kapısı,

Bir kez Sır’dan geçebildin mi?

Sır dolu gönlünü deli eylersin,

Sen, sendeki Sen’i bir sevsen!

.

Sen Gül için bülbüllendin mi?

Zor kışlara göğüs gerdin mi?

Gözyaşın sel edip serdin mi?

Sen, Sen’den Aşk Gül’ü derdin mi?

Sen, sendeki Sen’i bir dersen!

Hatice Satgun

Vazgeçemediğim Şelaleler

15 Aralık 2015..09.35

Giresun