Fetih, bir yürüyüştür, bir dokunuştur, bir diriliştir.

Geçtiğimiz haftasonu İstanbul’da ve yurdun bir çok noktasında Fetih Kutlamaları yapıldı. Cumartesi sabah Ayasofya’da yüzbinler Sabah namazında buluştu, Pazar günü Yeni Kapı’da Sayın Cumhurbaşkanımızın da katılımıyla bir milyondan daha fazla kişinin katıldığı Fetih kutlaması yapıldı.

Ben şahsen bu görüntüleri izlerken, bu etkinlikleri kutlarken gururlanıyorum, onur duyuyorum.

Ancak ilk günden itibaren Fetih kutlamalarından rahatsız olan iki kesim var. Bunlardan birisi sırf, Sayın Cumhurbaşkanı katıldı, sahip çıktı diye düşünenler, diğeri de klasik muhalefet partileri ve grupları.

Bazen akıl tutulması yaşamıyor değilim, bu ülkede yaşayan, bu topraklarda varlığını sürdüren insanlar 1000 yıllık tarihinden nasıl rahatsız olur? Adeta çıldırırcasına tepki verenleri hiç anlamış değilim.

FETİH KUTLAMALARINDAN KİMLER RAHATSIZ OLMALI?

Akıllı ve mantıklı düşünüldüğü zaman o gün yenilenler, yenilgiye uğrayan Bizans ve haçlı ittifakının temsilcileri bugün rahatsız olabilirler, olmalıdırlarda. Bugün bunların temsilcilerini dün “Zulüm 1453’de başladı” diyen Gezi Parkında gördük.

Bugün bu ülkede artık kafa tasçı bir dönem, ölüden medet uman bir dönem geride kalmıştı. Tarihi ile  yeniden dirilen, yeniden yükselen bir dönem başlamıştır. Rabbim İstikametten ayırmasın.

HER TÜRLÜ PUTÇULUĞU VE MİLLİYETÇİLİĞİ KINIYORUM

Peygamberimiz Mekke’yi fethettiğinde her türlü putu ayakları altına almıştı. Bugün gönüllerin fethi için her türlü putların, milliyetçiliğin ayaklar altına alınarak o gün olduğu gibi ÜMMET olmak gereklidir.