Merhaba sevgili okurlar ,

Ömrümüz nasılda hızla ilerliyor .Bazen durdurun dünyayı inecek var diye avazım çıktığı kadar bağırmak geliyor içimden .Bu hafta sizlere farklı seslenmek istiyorum .Gönlünüzde hazan olsada mevsim hep baharın yeşil umutları kalsın …

“ÖMRÜM”

Birde bana sorun

Nasıl gün doğmuş

Nasıl akşam olmuş

Nasıl gecenin koynunda hüzüne sarılmış

Gün içerisinde Ayşe teyzenin derdi

Ali’nin hikayesi

Ayşe’nin sevdası

Ah birde köşe başlarını parselleyen perişan

Çocuklar

Ah sevda yüklü kervanım ah

Aklımda kalan gülüşün

Terleyen avuçlarımda sıcaklığın

Yüreğime nakış gibi işleyen

Ah o derinden bakan gözlerin

Hala benim mi?

Ben unuttum kendimi

Unuttum da bunca koşturmaca da

Bir gözlerinin ruhuma işleyen

Sıcaklığını unutamadım

Sahi;bunca işin arasında seslensem

Avazım çıktığı kadar

Duyar mı?

Yüreğin ….

Var git başımdan gece gece takılma

Gözlerime …

Sahi gözlerin hala benim mi ?

Ali işten kovulmuş

Ayşe teyzenin bakacak kimsesi yokmuş

Dünyalar güzeli Ayşe çıkmaz sokaklarda

Çırpınıp duruyorsa

Sevda dediğin nedirki “Usta”

Bütün renkler alaca karanlığa saklanmış

Sevdanın kuytu kuyulara saklandığı gibi

Renk deyince aklıma geldi ..

Ne demiş şair “Sen sarı kasımpatıları seversin ,ben ise sendeki bütün renkleri”

En çok maviyi severim

Bilirsin mavi her renkte hayat bulur

Gözlerinde bulduğum huzur gibi

Sahi gözlerin hala benim mi ?

Bazen bir gün yaşarsın

Bir ömre bedel ,bedel ağır bir yüktür aslında

Bir günde yaşadığın ömrün

İşin yoksa diğer günler de hasretine yanarsın

Sende yandın mı usta

Hasretin ışıklarında kavrulup

Gözyaşlarına boğuldunmu ?

Sahi bir hiç dediğin ömrüne

Hasret kokan “sevdayı” yükledin mi ?

Bilmediler,bilemeyecekler

Ne teyzelerin

Ne Ayşe’lerin

Nede Ali’lerin derdi bitmeyecek

Sevdanın ağır yükü gibi

Sahi ;gözlerin hala benim mi ?…