Uçanlar ikinci yarı düştü..

Bu işe zirvedekiler de şaştı..

Düşenlerden sadece; Giresunspor ile Ümraniyespor  uçtu..

13. haftayı hatırlayın…

O hafta Giresunspor düştüğü yere kadar düşmüştü..

15 puanla, 12.sıradaydı..

Sıra düşenlerin uçmasına geldi..

Bunu Giresunspor başardı…

Son 8 hafta da 7 galibiyet..

10 basamak birden atladı..

Giresunspor 1.lige çıkarken de bu başarıyı yaşamıştı..

Sezon sonu kadar bu takımın tüm rakiplerini yenmeyeceği ne malum..

Sezon başı çıkışını ilk yarı ortalarında duraklatan yeşil-beyazlılar, hoca değişikliği ile tırmanışa geçti..

Bu tırmanış Giresunspor’u ilk ikinin altına kadar getirdi..

Yücel hoca Giresunspor’un başına gelince;  “acaba İldiz’in sihri Giresunspor’a değer mi?” demiştim..

Fazlasıyla bu sihir değdi..

Süper moral bulan futbolcular, adeta yeşil-beyazlı takımı sırtladı..

Giresunspor’un gelişini gören zirvedekiler titremeye başladı..

Bu olumlu hava ile teknik heyet, futbolcular, taraftar ve yönetimin birbirlerine destek olması da başarının etkenlerinden biri oldu..

*Para ise para..

*Taraftarsa taraftar..

*Takım ruhu ise takım ruhu..

*El emeği ise el emeği..

*Alı teri ise alın teri…

Ve GİRESUNSPOR KENDİNİ AŞTI..

Mustafa Kaplanlı Giresunspor’un son günleri kabus yaşadı..

Aynı kadro İldiz hocayla dağları aştı..

Takvileriyle çıkışa geçti..

Sezon sonuna; 7 deplasman, 6 evinde 13 maçı kaldı..

Dileğimizi tekrar edelim….

“Eledim eledim unu eledim..

TC 1.Ligi’ne takım ökledim..

Ben bugünü 40 yıl bekledim..

Çotanaklara başarılar dilerim..”