Evet, evet;
Güzeldi…

Giresun Güzel Sanatlar Lisesinin ‘Can Akengin Sanat Salonunda açtığı ‘karikatür Sergisi’ gerçekten çok güzeldi…
Hatta iki sözcükle ifade etmeye çalışırsak;
Görmeye değerdi…

Ancaaak..
Bu güzel ‘sanat eserlerini’ ortaya koyanlara yaptığım övgülere (bu güzel sergiyi görüp-gezenler) benim övgülerimi hak verenler olduğu gibi;
Sözünü ettiğim ‘karikatür sergisini’ gidip görmeyenlerde belki “iş olsun” mukabilinden övgüler yaptığımı düşünenlerde olabilir…

Düşünebilir düşünmesini de; inanın bana gerçekten çok güzel bir ‘Karikatür Sergisi’ açmış Giresun Güzel Sanatlar Lisesi…

Yine ikinci bir “ancaaak” çekerek ifade etmek isterim ki;
“Böylesine güzel bir Karikatür Sergisinin duyuru ilanı çok zayıf olmuş olacak ki; duvarlarda bu kadar güzel ve çok sanat eseri asılı durmasına rağmen, salon boştu.”

Kısacası, bende o cadde üzerinden geçerken bir tesadüf eseri gördüm…
Sergi Salonun kapısında resim öğretmeni Yurdaşen Konanç ile bir kız öğrenciyi bekler görünce fark ettim Karikatür Sergisini..
Her neyse…

Karikatür Sergisi, öğrencilerle-öğretmenlerinin birlikte açtığı bu sergi; ‘Karma Sergi’ tarzında düşünülmüş…

Sergilenen Karikatürlerin;
Her biri; birbirinden güzel…
Her biri; birbirinden profesyonel..

Sözü uzatmayalım;
Karikatür Sergisini geziyorum…

Duvarda asılı duran karikatürler bana ve ben onlara bakıp duruyorum…
Az önce de söylediğim gibi; her birisi birbirinden güzel..
Ve bu güzel eserleri görünce şöyle düşünüyorum;

Karikatür sanatı;
“Sözsüz eleştiri sanatı”
“Düşünmeyi ve gülmeceyi içinde taşıyan bir hoşgörü sanatı”
“Karikatürü yapılan insanların -yapılan bu sözsüz eleştiriye- tahammül ettiği bir sanat dalı”

Ve bu sırada ‘hoşgörü, tahammül’ deyince aklıma birdenbire eski siyasi liderlerden; İsmet İnönü, Adnan Menredes, Süleyman Demirel, Bülent Ecevit, Necmettin Erbakan, Alpaslan Türkeş ve Turgut Özal geliveriyor…

Niye bu isimler geliveriyor?
Çünkü bu siyasi liderleri Karikatüristler bazen tilkiye benzetip çizerler;
Bazen kargaya benzetir çizerlerdi…

Kısacası; bin-bir kılığa sokarak çizilen bu karikatürlere siyasi liderler asla ve asla alınganlık göstermezlerdi…
Tam tersine;
Tebessüm edip gülerlerdi…

Hatta karikatüristler çizdiği bu karikatürle ödül alırsa;
Sanatçının bu ödülünü ‘karikatürü yapılan’ o siyasi lider verirdi…
İnanılacak gibi değil ama; inanı bana aynen böyleydi…

Hatta böyle ödül alan ünlü karikatüristlerimiz’den aklıma gelen isimlerden bazılarının isimlerini şöyle sıralayabilirim;

Altan Erbulak…
Turhan Selçuk, Oğuz Aral, Behiç Ak, Bedri Koraman, Musa Kart gibi karikatüristlerimiz, sözünü ettiğim siyasi liderlerin en gülünç karikatürlerini yapmışlardır…
Ve karikatürlerini yapan liderlerden zaman zaman övgüler..
Zaman zaman ödüller…
Ve zaman saman da alkış almışlardır…

(Ancak bildiğim kadarıyla, yani eğer yanlış bilmiyorsam Musa Kart isimli karikatüristimiz, son yıllarda yaptığı bir karikatürle ceza alıp hapse atılmıştır.)

Şimdi birçoğunuz diyecektir ki;
“Yahu konuyu niye dağıtıyorsun?”
“Bir okulun açtığı karikatür sergisiyle, senin anlattıklarının ne ilgisi var Allah aşkına?” diye düşünenleriniz varsa eğer…

Benim yanıtım da şöyle olur;
“Çok ilgilisi var”
“Hemde öylesine çok ilgisi var ki!”
Çünkü ileride büyük karikatür sanatçısı olacakları şimdiden uyarıyorum ki; önlerine çıkacak tehlikeyi şimdiden görüp, ona göre davransınlar!

Aaaahhh, ah!
Bu konuda daha anlatılacak çok şey varda…
İnsan her dilinin ucuna geleni söyleyemiyor!
Her aklına geleni ulu-orta anlatamıyor işte!

Koca şair Nazım Hikmet’in dizelerinde de belirttiği gibi;
“..hem dert çok,
hem dert yok..
yüreklerin kulakları sağır,
hava kurşun gibi ağır.”

Onun için sözü fazla uzatmadan…
Suyu fazla bulatmadan…
Bu konuyu tatlıya bağlayalım…
Ve sohbeti burada bırakalım…

En önemlisi de;
İlimizde böylesine güzel öğrenciler yetiştiren Güzel sanatlar Lisesini bu başarılarından dolayı yürekten kutlayalım..

Hoş kalın,
Hoşça kalın,
Sağlıkla kalın,
Hava ne kadar ağır olursa olsun;
Sanattan uzak kalmayın…