Çıkarsız adlandırdığımız “Sevginin” neresindeyiz. Hiç düşündünüz  mü?

Ağlayan çocuk görünce dayanmaz benim yüreğim. Birde köşesinde sakin sakin oturan yaşlılarımız. Her ikisi de vazgeçilmezimdir. Mümkün olduğu kadar gönüllerini hoş tutmaya çalışırım.

Dün akşam annesi ile dolmuşa ağlayarak binen çocuk susmak bilmiyordu. Ablası gayet masumca annesine “ anneciğim kardeşim şimdi neden bu kadar ağlıyor. “

Anne,

Kızına hala anlamadın mı .?

Oysa çocuğun istediği tek şey anne ile markete gidip çocuklar için dizayn edilen market arabasına binmekmiş . Ne güzel çocuk olabilmek .Ufacık bir şeyden mutlu olabiliyor ve annenin tek sözü ile susabiliyorsun. İster istemez aklıma bu soru takıldı.

“Ağlarsan bir daha istediğin hiçbir şeyi yapmam deyince susan çocuk.”

Ve biz anneler;

“Çocuklarımızı çıkarsız mı seviyoruz.”

Ne garip öyle olduğunu sanıyordum. Birden kendi çocuklarımın çocukluğu bir şerit gibi geçti gözlerimin önünden.

Galiba ağladıkları zaman ben hiç öyle susturmamıştım. Çünkü çocuk ağlamayı da bilmeli kendi kendine yorulup susmayı da.

Madem çıkarsızdı anne sevgisi. Şefkat dolu olsa da sözleri, çıkarsı dediğimiz sevgi sözleri  tehdit kokuyordu . Mini minnacık yürek .Ah o vazgeçilmez anne sevgisi. Şimdi anlamasa da sözleri, daha doğrusu ağlamaya devam edersem bir daha gidemeyeceğim korkusu ile susma hakkını kullanıyordu.

Kim bilir büyüdüğü zaman o da sevdiğine uygulayacağı ilk iş olacaktı…

Mademki çocuklarımızı çıkarsız seviyoruz sözlerimize çok özen göstermeliyiz.

Hiç unutmuyorum küçük oğlum 5 yaşında ve ben çalışan bir anne.

Bir akşam üstü iş dönüşü  ,anne ben bugün çok düşündüm çok. Ne olur sen işe gitmesen. Ben ise içimden yine aynı hikaye .Başladık diyorum. Neden çalışmam  gerektiğini  kısaca özetledikten sonra sözleri ile beni can evimden vuracaktı.

“Şimdi bizim sana çok ihtiyacımız var ve sen yanımızda yoksun. Babam çalışıyor .Biz hiçbir şey istemiyoruz. Yeter ki sen kal yanımızda. Ama unutma  senin bize ihtiyacın olduğunda bizde senin yanında olmayacağız.”

Yaş ilerledikçe bu sözünü sıklıkça hatırlatıyorum ki !!!

Bir gün beni yalnız bırakmasınlar.

Bu yüzden vaktimin  bir kısmını da yaşlı dediğimiz insanlara ayırıyorum. Onlara hoş vakitler geçirmeye çalışıyorum. Seviyorum galiba onlara dokunmayı.

Yaşlılarda çocuklar gibidir. Sızlanmayı ve nazlanmayı çok severler. Dokunun yüreklerine. Bırakın hastayım desin…

Bırakın halinden şikayet etsin. Şikayetleri duymadan geçmişi hatırlatın. Çilesini, derdini dinleyin mutlaka güzel bir yanını yakalayıp sohbetinizi daha hoş bir hale getirebilirsiniz. Ardından da en sevdiği bir türküyü söyletin, söyleyin. Unutulmaz bir an yaşatın. Sermayesi  sadece  çıkarsız sevgi olsun…

Her ne kadar vefasız olsa da bazı insanlar vazgeçmeyin sevmekten.

Sevgi karşılık beklemeden sevebilmektir. Bu yüzden benim mutluluk reçetem “insanları seveceksin ilkesidir.” Zaten kendine değer veren ve seven insan tüm canlıları sever.

Hala yüreğinizin bir yanında saklı kalan sevginin gün ışığına çıkması dileğimle .

Sonsuz sevgiler hepinize.