Yalnızlığın kutsayıcısıyım, ben!

Yazarak varoluşun en çaresiz köşelerini ruhlarınız şerefine sunuyorum.

Söyleyecek o kadar çok şeyim var ki konuşacak dilim yok…

İlüzyon barındırıcı etkileyicilik amacı güdenler aslında sadece konuşanlardır.

Konuşur gibi yazmak yazarak konuşmanın sadeliğine ulaşmak yazma sanatının tepe noktasıdır.

Yazmak tuhaf bir şeydir. Söylerken sanat geliştirmeyiz, spontane etkinliğimiz söz konusudur. İnsanlar konuşarak muhabbeti, iletişimin temel organı dil’e bel bağlar. Söylerken, konumuz ne olursa olsun fikir alt yapısı geliştirmek için zamanımız olmadığından o ana kadar konu üzerinde gelişmiş düşünceleri iletecek kelimeleri fazla süsleme gereği duymadan fikir teatisinde bulunabiliriz.

Kaçkın değil sosyal, ketum değil açık olmak karmaşıklık argümanı geliştirilmemesi gereken sebeple faaliyette bulunmak sadeliktir. Sadelik ve samimiyet en çok kullandığım kelimelerdir. Ben akademik ve bilimsel olmayan kelimelerin kullanıldığı cümlelerin içindeki öteki kelimeleri arıyorum. Bu kelimeler arasında zaman zaman isyan edebilir öte yandan da anlatımı kuvvetlendirebilirim. .

Konu nedir, nerede başlıyor, nerede bitiyor? Konunun dehlizlerinde vakti zamanında uzun süreler eylem araştırması yapan bir derinlik iletişim dinamikleri, sözlerin anlam ve ikilemleri üzerinde çalışmak için yeterince vakit ayırdığımdan yazar olmayı değil; yazmaya dikkat seçtiğimi düşünüyorum.

TERCİH EDİLEN YALNIZLIK

Yalnız gelip, yalnız gittiğiniz dünyada kendine hikayeden hayatlar kurmanın bir manası yoktur.

En temizidir, tercih edilen yalnızlık; yalnızlık değildir aslında kendiyle beraber olmak isteyen insandır o.

Dünyanın herhangi bir yerinde herhangi birine dilediğiniz biçimde ihtiyaç duymadığınız bir yaşama biçimidir. Öyle olmasına zorlandığınız, şartlarınız buna imkan vermediği ve seçeneksiz kaldığınız için değil öyle olmasını arzu ettiğiniz, siz böyle istiyorsunuz diye yaşadığınızdır.

Boyunduruk altında ezilmekten kalbinize sıkıştırmışsınızdır çoğu şeyleri. Öğrenilen süreçte tercih edilen bir haldir bu; düşündüğünüz şeylerin -ödül veya cezası olmaksızın- davranışlarınızı belirler.

İnsanın çaresizliği kabul ettiği kısır bir döngüden kurtulmanın kaçmakta ya da bu durumu değiştirip harekete geçirmekte en başarılı bir yöntemdir.

Artık hiçbir şeyin incitmeyeceği kadar kırılmış olmaktan dolayı oradasınızdır. İncinecek bir yanınız kalmamıştır ki, olup bitenleri kayıtsızca izlersiniz sadece. Yok edilme ihtimaline karşın cesaretle yaşama tavrı ve şeklidir. Kaybetmeyi öğrenmek beyin sağlığı olmayanlarla başa çıkmayı istemeyerek edinilen bir tutumdur/durumdur.

Arabesk tadında yaşamaktansa kendi efendisini kendini yaratan bir tecrübeyle yola devam etme becerisidir.

Nasıl başlarsa öyle gider mantığının çürüdüğü bir teoremdir yaşanılan;

Yalnızlık değildir aslında o, insan; kendiyle beraberdir.