Bir vatan ki her zerresine canlar feda edilmiş. Bir nesil nakış nakış işlemiş ay yıldızlı bayrağı, sancağının dikilmesi için nicelerine ölüm biçilmiş.

Bir millet ki, ölçsen, arşa değer şerefi, göğü titretir zaferinin türküsü. Onuruyla yazar sonu gelmeyen destanlar. Tarihe şan olur, bayrağa kan. Şahadetiyle yaşatır vatanı.

15 Temmuz 2016… geceye leke sürdü bir avuç hain.bombalar patladı, korlar düştü evlere. Düşmanın hakkıydı buz gibi mermiler, millete sıkıldı. Tanklarla geçtiler bedenlerin, umutların, hayallerin üzerinden de bu milleti yenemediler. Milyonlar dikildi önlerine, eğilmeyi bir an bile düşünmeden. Şerife Bacılar oradaydı, Sütçü İmamlar… İstiklal mücadelesi yeniden verildi o gece. Vatan aynı vatan, millet aynı millet ve bayrak eskisi kadar kırmızı. Ne eksiği vardı ne de fazlası. Hep birlikte ‘’ Dur!’’ dendi istiklale uzatılmış ellere. Sıkılan yumruklar indirildi geceden koyu hainlere. Birler bin oldu, binler bir; yepyeni marşlar yazıldı, ve yeniden gürledi o aziz ruh:

‘’ Vatan için serilecekse canlar yere, hiç bedende durmasın. Bayrak için akacaksa kan, hiç damarda kalmasın. Eksik olmasın minarelerden ezanlar;  bir sela da bizim için okunsun varsın.‘’