Bundan iki yıl önce…

Takvim yaprakları 23 Şubat tarihini gösterdiğinde;

Sevgili kardeşim Necdet, bizlere şaka yaparcasına aramızdan ayrıldı…

Yani bu beklenmedik yolculuğu;

Bizleri şaşırttığı gibi aynı zamanda bir haylide sarstı…

Halbuki şimdi aramızda olsaydı;

En yüksek ses tonuyla ülke ve dünya sorunlarını tartışacaktık…

Ve tartıştığımız konularda bazen paydaş olup, bazı konularda da asla anlaşamayacaktık…

Ancak bazı konularda çoğu kez ‘paydaş’ olamazsak da…

Her ikimizde ‘kadere’ filan pek inanmasak da…

Aynı mesleğin paydaşlığını yaptığımızdan mıdır bilemem;

Her ikimizde il-il, ilçe-ilçe, bölge-bölge dolaşarak sürdürdük mesleğimizi…

Yani bazı konularda fikirsel ayrılığımız olsa da;

Mesleki yolculuğumuz tamamen birbirine benziyordu…

Biz yoksul bir ailenin çocukları olarak üç kardeştik…

En büyükleri ben olup, Necdet ortanca kardeşimizdi…

Ve eğitim alma konusunda da;

İçimizde en hırslı ve hırslı olduğu kadarda inatçı olanımız Necdet idi..

Benim ardımdan önce Öğretmen Okulunu bitirdi…

Mezun olunca, stajyerliğini kaldırmak için bir yıl öğretmenlik yaptı…

Sonra lisenin ‘fark derslerini’ vererek liseden de mezun olup, lise diplomasını aldı…

Lise diplomasını eline alınca;

Tekrar Üniversite sınavlarına girdi…

Tercih ettiği Ortadoğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) İdari İlimler Fakültesini kazandı…

Ve olaylı yıllarda ODTÜ tekrar eğitim almaya başladı..

Ancak okuduğu okulun markası ve niteliği bambaşkaydı…

Yani ODTÜ’sine ham madde olarak girenler, tornaya girdikten sonra ‘devrimci’ olarak çıkardı…

Sözü uzatmayalım;

Kardeşim Necdet’te çok hızlı bir şekilde devrimci kadroların içinde yer aldı…

(Görselde paylaştığım fotoğrafta -sol başta- devrimci arkadaşlarıyla birlikte kantinde alışveriş kuyruğunda görünüyor)

Kardeşim Necdet’in ODTÜ okula başlaması;

Olaylı yılların en çok yoğun yaşandığı dönemde olduğu için, Necdet, zamanını -devrimci inancı ve felsefesi gereği- hep toplumun ortak çıkarları doğrultusunda kullandı…

Gün oldu;

Organize edilen miting ve protesto yürüyüşlerine katıldı…

Gün oldu;

Fındık üreticilerinin emeğini savunmak için miting düzenleme görevi aldı…

Vesaire. vesaire…

Toplumsal çıkarları, kişisel çıkarlarının önüne koyduğu içinde;

Ortadoğu Teknik Üniversitesinde yaptığı eğitimi ikinci yılında bırakmak zorunda kaldı…

Ve tekrar geri dönerek;

Yarım bıraktığı öğretmenliğe yeniden başladı…

Kendisi gibi öğretmen olan okul arkadaşı Sebahat ile evlendi…

Ve ODTÜ yaptığı devrimci eylemleri öğretmenliği sırasında yapmaya devam etti…

Ancak, biraz öncede söylediğim gibi;

İnandığı her şeyde inatçı bir yapıya sahip olan kardeşim Necdet, ne yaptı-yaptı;

Dışarıdan sınavlara girerek, bir değil, ardı-ardına iki fakülte diploması aldı…

Ama ‘derece’ ilerlemesinden başka hiçbir işe yaramadı…

Sadece ve sadece Ortaöğretime atanarak öğretmenlik yapmaya başladı…

Özetlersek;

Bundan iki yıl önce…

Herkes Covit-19 Korana salgını nedeniyle evlere kapandığı süreçte, Necdet o yıl Ankara’daki evine gitmedi..

Kış mevsimini köydeki evinde geçirmeyi tercih etti…

Aylardan Şubat;

O günler korana aşısının yapıldığı günlerdi…

Birinci ve ikinci aşılarında sorun yaşamayan kardeşim, üçüncü aşısını yaptırınca, baş dönmesiyle birlikte kalbi teklemeye başladı…

Ve takvim yaprakları 23 Şubat tarihini gösterdiğinde:

Köyde geçirdiği kriz sonucu her ne kadar hastaneye götürülse de, hayata tutunamadı…

Ve sabahın alaca karanlığında aramızdan ayrıldı…

Işıklar içinde uyusun…

Mekanı cennet olsun…

Unutmadık, unutmuyoruz…

Yokluğunu hissettirmemeye çalışıyoruz…

Ancak yine de özlüyoruz…