Siyasetçi, hizmet kapısının ilk basamağıdır.

Onu yücelten, hizmete talip olduğu milletin duasıdır.

Siyasetçinin en zayıf halkası eleştiriye açık olmamasıdır.

Eleştiri, doğru yolu gösteren bir projektördür….

Siyasileri gereğinden fazla övgüyle şişirirsek,

Orijinalliklerini kaybederiz.

İnsan övgüyle beslenirse, yolun sonunu bulamaz.

Kaliteli hizmet, her türlü eleştiriyi ile elde edilir.

Bizde siyasiler, övgüye talip eleştiriye kapalıdırlar.

Hata insanın hamurundandır.

Yanlış yapmadan doğru bulunmaz.

Yanlışları, dostlar söyler.

Dost, bildiğin hatanı yüzüne söyleyebilendir.

Hatalarına göz yumuluyorsa, seni orada sevmiyorlar demektir.

Eleştiri de karşıdakinin onurunu zedelemeden söyleyebilmektir.

Üslup ve tarz, insani olmalıdır.

Övgü ve yergi de aşırıya kaçılmamalıdır.

Bilinmeli ki marifet iltifata tabi…

Dost dosta karşı güneş gibi olmalı…

Gerektiğinde aydınlatmalı,

Gerektiğinde de yakmalıdır.

Siyasilerimiz içerisinden çıktığı halka sırtını döndüğünde, ben demeye başladığında, eleştirilere tahammülsüzleştiğinde bittiğin alametidir.

O zaman artık halkın gönlünde mevtadır.

Bu halk, yaşatmayı daha çok sevmektedir.

Kolay kolay silmez, sildi mi de kimse durduramaz.

Halka rağmen hiçbir şey yapılamaz.

Bu millet kendine koşana derya gibi geniş gönlünü açar.

Her türlü hatasını affeder.

Baba şefkati anne muhabbetiyle gönlünde yaşatır.

Siyasiler, bu halkı anlamalı, dinlemeli, seslerine kulak vermelidir.

Onların geleceği halkın duasıyla mümkündür.

Bu milletin duasını alanlar bedenen ölseler de ruhen yaşıyorlar.

İki dünyada da mutlu olurlar.

Siyasiler, hizmeti dua için yapmalıdır.

Vatandaşın duasını almalıdır.

Dua alan ilelebet yaşar.