Pardon!
Bu demir-alıp, rıhtımdan kalkan gemi;
Ferhan Şensoy’un ‘İçinden Dalga Geçen Tiyatro Gemisi’ mi?

Vay be!
Demek bu limanda gösteri bitti;
Perde indi…

Ve;
Şimdi başka limanlarda ve başka dünyalarda ‘perde’ açacak usta sanatçı Ferhan Şensoy’un ‘sanat gemisi’ öyle mi?

Yani biz bir daha izleyemeyecek miyiz;
‘Beni ben mi Delirttim’
‘Dolu Düşün Boş Konuş’ oyunlarını bir daha izleyeme şansımız olmayacak mı?

İzlemekten tadına doyamadığımız;
‘Parasız Yaşamak Pahalı’
‘Aptallara Güzel Gelen Televizyon Dizileri’
‘Felek Bir Gün Salakken’ oyununu bir daha Ferhan Şensoy tadıyla izleyemeyecek miyiz yani?

Demek bir zamanlar severek oynadığın ‘Aşkımızın Gemisi Fındık Kabuğu’ dediğin gemiyi bu ‘Kör Limandan’ demir-aldırdın ve başka dünyalara gidiyorsun ha!?

Halbuki seni izleyenler ne kadarda çok sevmişti ‘Ferhangi Şeyler’ oyununu…
Çok sevildiği içinde hiç ara vermeden, kesintisiz bir şekilde 1400 kez sahnelemiştin…
Eğer acele edip gitmeseydin;
Değil 1400…
Belki bu sayı 14 binleri de geçecekti…

Olmadı be Ferhan Şensoy…
Olmadı be hemşerim!
Hiç beklenmedik bir zamanda bu limandan ‘demir alıp’ başka dünyalara yelken açmak sana hiç yakışmadı!

Acelen neydi be usta?
Yoksa;
“Yeter be sanata hor baktığınız, horladığınız”
“Yeter be sanatın içine tükürdüğünüz” diyerek, bu dünyayı terk etmeyi mi düşündün?

Veya da ne bilim ben;
“Bu dünyayı barut ve kan kokusuna çevirenlerin, sanatçıları da tıpkı kendilerine benzediği için gün geçtikçe, daha da yozlaşıyor” diyerek kahır mı ettin?

Yoksa, senden önce yola çıkan;
Münir ÖZKUL ustanı mı özledin?

Adam gibi adam ve gerçek tiyatro sanatçılarından;
Müşfik Kenter’leri…
Şükran Güngör’leri,
Zeki Alasya’ları,
Levent Kırca’ları,
Adile Naşit’leri,
Suna Pakuysal’ları…
Tekin Akmansoy’ları…
Rasim Öztekin’leri,
Erol Günaydın’ları ve Gazanfer Özcan’ları çok özlediğin için mi ‘demir-alıp’ yol almak istedin bu dünyadan?

Kim bilir;
Belki de bu boş dünyada senin tabirinle ‘Boş Gezen ve Kalfası’ olmak istemedin…

Belki de ve yine senin deyiminle;
‘Parasız Yaşamak Pahalı’ diye onur meselesi yapıp çekip gittin!

Belki de kendin yazıp oynadığın;
“İşsizler Cennete Gider” oyununun fazla etkisi altında kaldın ve bir an önce ‘cennetten yer kapmak için’ acele ettin!

Yazdığın ve oynadığın bir oyunun repliğinde diyordun ki;
“Düşünmek bir tuzaktır, akıl dürter huzuru…
Mutlu yaşamak için aptal olmak gerekir” diyordun…

Hatta bir repliğinde de;
“İnsan bir güzelliğin farkına varamıyorsa, o güzelliği hak etmiyor demektir” dediğin için mi bir an önce ayrılmak istedin bu dünyadan?

Yoksa;
“Çok faşist bir yağmur yağıyor.
Sanırım kocaman bir şemsiyenin toplanmanın zamanı geldi.” demene rağmen, hiçbir kimse sözünü ettiğin şemsiyenin altında toplanmadığı için mi ‘protesto edercesine’ demir-alıp, ayrılmak istedin bu Kör Limandan?

Gerekçelerin her ne kadar geçerli olsa da;
Bu kadar erken ‘demir alıp’ ayrılmamalıydın bu limandan be usta!
Çünkü bu sanat dünyasının sana daha çok ihtiyacı vardı…

En önemlisi de;
Politik Tiyatro yapan bir sen vardın ve birde Genco Erkal vardı…

Biriniz yargılanıyorsunuz….
Biriniz başka dünyalara yol alıyorsunuz…
Yani geride kalan (bir avuç sanatsever de olsa) onları yalnız ve sanatsız bırakıyorsunuz…

Son söz;
Hani bizde ölenlerin arkasından ‘Kalem Kaşlıydı, sırma saçlıydı’ diye geleneksel bir övgü vardır ya…

İşte (siz gidenler duymasanız da) arkada kalanlar ve sağlığınızda sizlerin ‘oyunlarına’ bir kerecik olsun gelmeyenler….
Oynadığınız oyunlar yasaklanırken sizleri desteklemeyenler…
Şimdi arkanızdan şu salvoları atıyorlar;

“Çok büyük sanatçıydı”
“Yeri doldurulmaz bir adamdı”
“Falandı filandı!” diye yaldızlı lafalar edip, demeç veriyorlar…

Sözün bittiği yerde…
Ve oyunun son perdesinde;
Her nereye gidiyorsan, gülü güle git Ferhan Şensoy…
Gittiğin yerde seni bekleyen gerçek sanat adamlarıyla daha mutlu olacağına yürekten inanıyorum…
Yolların ışık, mekanın cennet olsun diliyorum…