(Sahile vuran ahlaksızlık! yazısına dair…)

21 Haziran tarihinde yazdığım köşe yazısı Bulancak ve çevresinde gündeme oturdu diyebiliriz. Yaklaşık üçbinden fazla okunan köşe yazımıza gösterilen ilgi büyüktü. İlk olarak aldığımız en önemli değerlendirme “Çok önemli bir konuya değinmişsin. Teşekkür ederiz” oldu.

Okurlarımızın da belirttiği gibi çok önemli bir meseleyi gündeme getirmiş olduk. Toplumun genel bir kanayan yarasına parmak basmak, duygularına tercüman olmak önemliydi. Eleştiriler mutlaka olacaktır, olmalı da. Eleştiri bizim toplumumuzun renkleridir.

DEĞERLERİMİZ ÜZERİNE YAŞIYORUZ!

Toplum olarak değerlerimiz üzerine yaşıyoruz. Bu mesele dini bir değerden önce ahlaki bir değerdir. Aslında bu sorun sadece ilçemizin, ülkemizin değil tüm toplumların ortak sorunudur.

Bugün düşüncelerimizi kontrol altına alan o kadar çok mekanizma var ki? Yabancı etkenler bize yaptırmak istediğini nakış nakış işliyor ve düşünceleri bize aitmiş gibi şekillendiriyor

İNANDIĞIMIZ GİBİ YAŞAMAZSAK YAŞADIĞIMIZ GİBİ İNANMAYA BAŞLARIZ.

Temel aile yapımızda belirli bir değer üzerine kurguluyoruz. Yaşamımızı, zaman zaman dini değerler, zaman zaman ise kültürel değerlerle çevreliyor. Ancak son zamanlarda tv, internet, telefon ve diğer dış etkenlerle aracılığıyla toplum dejenere oluyor. Dün sahip olduğumuz değerleri bu dış etkenler adım adım hafızalarımızdan siliyor ve doğru bildiğimiz yanlışları doğru hale getiriyor.

Aslında sorun, bundan 10-15 sene önce televizyonda gördüğümüz uygunsuz bir sahneyi ailemizle izleyemez ve kanalı değiştir durumda iken bunları şimdi çok normal bir şekilde ailecek izleme ile başlıyor. Meşru olmayan bir şeyi meşrulaştırdığımız günde başlıyoruz gayri meşruluğa inanmaya.

Yazı meselesine gelince, bir kez daha savunuyorum sahillerde, kuytu köşelerde kız-erkek gençlerimize sahip çıkmalıyız, içerisinde bulunduğu yanlışlara aile ve toplum olarak takip etmeliyiz. Çocuklarımızı korumalıyız.

Bir düşünelim? Düne göre yanlış olupta bugün kaybettiğimiz değerlerimizi…

Müslüman bir toplumda bir yanlışı, bir eksiği müslümanca uyarmak kulluk vazifesidir.

Ne mutlu kulluk vazifelerini yerine getirebilenlere,

Ne yazık hasetlik, fesatlık yapanlara!

Kaynak: http://www.ubeydullahgoktekin.com.tr/mesele-dini-degerden-once-ahlakidir/