İnsan davranışları belirli oranda diğer insanları da ilgilendirir. Hayattaki kuralların bir kısmı hukuka, bir kısmı örf ve adetlere bir kısmı da inançlara dayalıdır. Toplum hayatını düzenleyen kurallara uymak, insan ilişkilerini geliştirir ve kişilerin mutlu olmasını sağlar. Aykırı davranışlar kişileri mutsuz kılar, giderilmesi güç olan durumların meydana gelmesine neden olur. İnsan ilişkilerinde başarısız, sosyalleşme sıkıntısı varsa bu durum, insanı çevresinde sevimsiz, kaba ve saygısız duruma düşürebilir. Bu nedenle, insanların iyi alışkanlıklar edinmeleri ve bunu sürekli bir davranış haline getirmeleri kaçınılmazdır.

Her insan tek başına olduğu zamanlarda bile, iyi olanları gerçekleştirme yolunda çaba harcamalı ve olumsuzluklardan kaçınmalıdır, insanlar, diğer insanlarla olan ilişkilerinde dikkatli davranmalıdırlar… Bulundukları yerin kurallarına göre davranış göstermelerinin kendilerine değer kazandıracağını unutmamalıdırlar, insan önce iyi ile kötüyü ayırt edebilmeli, iyi olanları kendisi için istediği gibi başkaları için de istemeli ve bunu davranış haline getirmelidir, iyi ve kötüyü birbirinden ayıracağı için de çevrede olumlu izlenimler bırakır. Diğer taraftan insanın kendisini disipline etmesi, kurallara uyması, toplum hayatının vazgeçilmez bir unsurdur. Bu nedenle toplumda, davranış bozukluklarından arınmış, güven duyulan medeni insanlara ihtiyaç vardır.

Her toplumun kendine özgü ilişki kuralları, yaşam tarzı, yiyecekleri, giyim tarzı, değerler sistemi, davranış kalıpları ve dili vardır. Bütün bunlara o toplumun kültürü diyebiliriz, içinde yaşanılan kültür o toplumdaki insanlar arası ilişkileri de etkiler. Değerler ait olduğumuz grubun iyi veya kötü olarak nitelendirdiği özelliklerdir. Davranmak istediğimiz veya davranmayı arzu ettiğimiz tarzı simgeler. Aileye bağlılık, hayırseverlik ve konuk severlik toplumumuzun değerleri arasında yer alır.

Tabi ki ahlak kuralları sosyal hayatın dokusudur. Hem dinin hem de felsefenin ortak ilgi alanıdır. O olmazsa irade yerinde duramaz. Ahlâk, bir toplumda yapılması ve yapılmaması gereken davranışlara ilişkin kuralların bütünüdür, düzenleyicisidir. Normalliğin ölçütlerini belirlemede etik/ahlak bir sınır çizicidir. Örneğin insanlar, başkalarına ait olan mektubu okumaz, özel konuşmaları dinlemez, başkalarının odasına kapı çalmadan girmezler. Sosyal hayatta olgun ve tecrübeli bir kişi, ilişkilerinde karşı tarafın nasıl bir davranış göstereceğini tahmin etmeli ve ona göre hareketlerini düzenlemelidir. Bu davranış meydana gelebilecek olumsuz ilişkilen de engeller. Bu amaçla insan, önce bulunduğu toplumun değerlerini öğrenmelidir. Sonra karşılaştığı diğer insan veya toplulukların insan ilişkilerinde dikkat ettikleri hususları öğrenip, uygulayabilmelidir. İnsanlar tarafından alınan bu tür bir tedbir, istenmeyen davranışların da ortaya çıkmasını önlemiş olur.