Hele hele buluştuğunuz gençler;

Babaları ve anneleri geçmişte sizin öğrenciniz olmuşsa..

Şimdi her birisi dede ve nine olan bu öğrencilerinizin çocukları sizi gelip bir yerde bulmuşsa;

Bunun mutluluğu daha da bir hoş ve daha da güzel oluyor…

Ki;

Bugün benim (geçmişte öğrencim olan) Ali Engin Aydın’ın kızı Funda Aydın Güç ile Giresun Öğretmen Evinin Bahçesinde buluşup ve yaklaşık iki saat sohbet ettiğimiz gibi…

Giresun Üniversitesi Eğitim Fakültesin de Matematik eğitimi veren Funda Aydın’la buluşmamız şöyle oldu…

Dereli ile ilgili yeni çıkan 3. kitabım ‘Dereli’nin İlkleri’ kitabında, Funda Aydın’da bir akademisyen olarak, alanında ‘ilk’ olduğu için kitabın içinde onunda adı ve biyografisi vardı…

Sevgili Funda, beni bir gün önceden arayıp;

“Hocam, yeni çıkan kitabınızda bana da yer verdiğinizi öğrendim.

Eğer, yarın müsaitseniz bir yerde buluşup, hem sizinle bir sohbet yapmak istiyorum ve hem de imzalı bir kitabınızı almak istiyorum” dedi…

Ve karşılıklı buluşma saatimizi belirledikten sonra da, dediğimiz saatte Öğretmen Evinin Bahçesinde buluştuk…

‘Nasılsınız, iyimi siminiz?” faslı geçtikten sonra da;

Çok-çok gerilere giderek, geçmişte toplumsal ilişkilerin daha sağlam ve daha güvenirliliği üzerine sohbet ettik…

Ben eski bir eğitimci….

Funda genç bir eğitimci olarak, günümüz eğitim sistemi üzerine uzun uzun sohbet edip ve dilimizin döndüğü ve aklımızın erdiği kadar eğitimin yanlış taraflarını eleştirdik…

Ve ayrılma zamanımız gelince de;

Birlikte ‘imzaladığım kitaplarla’ birlikte bir resim çektirelim dedik ve geleceğe anı kalsın diye birlikte resim çektirdik…

Ve her ikimizde ‘mutluluğumuzu’ belgeledikten sonra da, vedalaşıp ayrıldık…

Son söz;

Ne mutlu öğrencileriyle ve öğrencilerinin çocuklarıyla buluşup ve mutluluğu paylaşanlara…

Ne mutlu böylesi pırıl pırıl çağdaş beyinli gençlerle buluşup, moral tazeleyen biz yaşlılara…

Sürçü-lisan ettikse affola…

Herkes hoş ve hoşça kala…