Sevgili dostlar,

Değerli canlar,

Bugünkü sohbet konumuzu;

“14 Mayıs Dünya Çiftçiler Günü” nedeniyle, ilimizin geçmişten günümüze yaptığı ‘çiftçilik’ ve ‘tarım yolculuğu’ üzerine olacak…

Yani;

Geçmişte en başat ürünümüz olarak bildiğimiz fındık ve mısır üzerine sohbet yapacağız..

Ve izniniz olursa konuya, Mustafa Kemal Atatürk’ün çiftçiler için söylediği sözü bir kez daha anımsatmak söze girmek istiyorum…

Ne diyordu bu ülkenin o büyük devrimci lideri;

“Türkiye’nin gerçek sahibi ve efendisi gerçek üreteci olan köylüdür.”

Ve daha da kısaltılmış şekliyle;

“Köylü Milletin Efendisidir” diyordu…

Ve bu söyleminin havada kalmaması içinde;

Fındık üreticilerinin daha kaliteli ve daha bilimse metotlarla fındık yetiştirmesini sağlamak için 1936 yılında…

Fındığın başkenti olarak bilinen Giresun’da;

‘FINDIK ARAŞTIRMA İSTASYONU’ kurduruyordu…

Ve aradan çok zaman geçmiyor…

Fındık üreticilerinin örgütlenerek güçlenmesi içinde;

“Fındık başta olmak üzere, diğer belli başlı ürünlerimizi ilgilendiren birlikler kurulmalıdır.” talimatını veriyordu…

Ve bu talimattan cesaret olan fındık üreten il ve ilçelerin temsilcileri Giresun’da toplanıyor…

İlk kez; “1. Uluslararası Fındık Kurultayı’ kongresi yapılıyor…

Ve hemen ardından 28 Temmuz 1938 tarihinde FİSKOBİRLİK adı altında fındık üreticileri ‘Kooperatifi’ kuruluyor…

Ve genel müdürlüğü Giresun’da olmak üzere…

Genel müdürlüğe bağlı ilk kooperatif şubeleri;

Ordu, Giresun, Keşap ve Bulancak’ta açılıyor…

Peki o tarihlerde ziraat ve tarım işleriyle uğraşanları destekleyecek kurum ve kuruluşlar var mıydı?

Varsa; hangi kuruluş ve kurumlardı?

Adı üzerinde; başta Ziraat Bankası vardı…

Başka?

Üreticinin ürünlerini değerlendirecek ve destek sağlayan;

Tarım Kredi Kooperatifleri vardı…

Başka?

Üretilen tarım ürünlerinin alım-satımını ve yapmak için stoklayan;

Toprak Mahsulleri Ofisi vardı…

Başka?

Bitki ve hayvan üretimini artırmayı, çeşitlendirmeyi ve kaliteyi yükseltmek için kurulmuş;

Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü diye koskoca bir kuruluş vardı.

Ve suyu olmayan ve kıt arazilerde tarım üreticisini desteklemek için;

Devlet Su İşleri (DSİ) bile bentler ve kanallar açarak tarım üreticisi çiftçiyi destekleyen kurumlar arasındaydı…

Şimdi bunlar nerede mi?

Bana böyle bir soru sormayın;

Vallahi nerededir bilmiyorum…

Ve tekrar çiftçilik konusuna geri dönecek olursak…

Ancak şunu çok iyi bildiğimi iddia edebilirim ki;

Bir zamanlar bizim ilimizde ve yöremizde her ailenin en az üç-dört dönüm mısır tarlası vardı…

Yani;

Fındıktan eldi ettiği parasal değerleri genel ihtiyacında kullanır…

Evinin ekmek ihtiyacını da mısır yetiştiriciliği yaparak sağlardı…

Yani;

Doğu Karadeniz insanı ekmeği fırından satın almazdı…

Ekmeğini mısır unundan yapar ve arada-sırada çeşit olsun diye de;

Buğday satın alırdı…

Yani, bir zamanlar bizim ilimizin ve yöremizin köyde yaşayan çiftçisi;

Tüketime yönelik bir yaşam değil…

Üretim yapmazsa, yaşamanı sürdüremeyeceğinin bilincindeydi…

Günümüzde olduğu gibi;

Gün-darısı ununu pazardan satın almazdı…

Fırın-darısı ununu karaborsadan almaya çalışmazdı…

Pancar çorbasına katacağı ‘yarmasını’ sağda-solda aramazdı!

Yoğurduna mısır ekmeği doğramak için fırın kapılarında dolaşmazdı!…

Vesaire, vesaire…

Fındık üzerine de ufak bir değerlendirme yapacak olursak;

1938 yılında kurulan ve fındık üreticisinin ‘birliği’ olan FİSKOBİRLİK siyaset erbabının beslendiği YEMLİK olana kadar, üreticinin çıkarları doğrultusunda hizmet verdi…

Ne zaman ki siyasi rantçılar Fiskobirliği ele geçirdi…

Ne zamanki ; aracılar, alevreciler, dalavereciler araya girdi…

Ne zaman ki; binlerce fındık üreticisinin çıkarlarının yerine siyaset erbabının çıkarları gözetildi…

Ve bile-bile…

Göz göre göre…

Çeşitli ince taktiklerle;

Fındık üreticisinin biricik birliği olan FİSKOBİRLİK çökertildi…

Fındık üzerine olan bölümü kısaca özetleyecek olursak;

Bir zamanlar fındığın başkenti olan Giresun’da 1930 yılından 1960 yılına kadar ‘FINDIK BAYRAMI’ yapılıyordu…

Bir zamanlar;

Dünyada fındığın başkenti; Giresun olarak kabul ediliyordu…

Dünyada ilk fındık İstasyonu (Araştırma Enstitüsü) 1936 yılında fındığın başkenti Giresun’da kurulmuştu…

Kısacası;

Ülkemizin dört-bir yanında fındık yetiştirenlerin FİSKOBİRLİK Genel Müdürlüğü Giresun’da bulunuyor…

Ama fındığa verilecek ‘fiyat borsası’ başka yerlerde kuruluyor!!!..

Güler misin ağları mısın?!

Son söz;

Sözünü ettiğimiz bu üreticiler şimdi neredeler?

Hepsi zengin olup, köşeyi döndüler de; bir yere mi gittiler?

Bu konuda siz ne düşünürsünüz bilemem ama;

.Ben en çok bu iki sorunun yanıtını arıyorum!…

Ve bulamıyorum…

Belki sizler bilirsiniz diye şimdi size soruyorum;

“14 Mayıs tarihini bütün dünya ülkeleri ‘çiftçi günü’ olarak kutluyor.

Acaba bizim çiftçilerimizde böyle bir günden haberi var mıdır?

Yani, böyle bir ‘gün’ kutluyorlar mıdır?

Buyurun;

Şimdi söz sırası sizin…