Kimsenin gıkı çıkmıyor….

Çıkacak gibi de görünmüyor.

Gerçi iş-işten geçtikten sonra ‘karşı çıkılsa’ ne yazar…

Tarihi stadyumu; ‘Millet Bahçesi’ yapacak olanlar;

Bir yandan tribün koltuklarını yerinden söküyorlar…

Bir yandan çimlerini sökmek için sahaya traktör sokuyorlar…

Hayır, hayır…

Özür dilerim…

Yanlış söyledim….

Çimleri ve tribünün koltuklarını değil;

Gözlerimizin içine baka-baka o stadyumda yaşanan güzel anılara saygı gösterilmeksizin 80 yıllık bir yolcuğun ayak izlerini siliyorlar.

Evet, evet…

Yanlış okumadınız…

Tam 80 yıllık tarihi bir geçmişi var; Giresun Atatürk Stadyumunun…

İsterseniz (bilmeyenler için) -çok kısa olmak koşuluyla- bu tarihi notu düştükten sonra devam edelim sohbetimize ne dersiniz?

Tamam o zaman…

Öyle yapalım…

Giresun’da futbol macerası 1900’lü yılların başında yola girer…

Ve ‘nizami kuralların’ çoğunun uygulanmadığı ‘Mahalle Maçları’ ve futbol müsabakaları ‘Mıntıka Heyetleri’ organize ederdi…

Ve 1938 yılında ‘3530 Sayılı Beden Terbiyesi Kanunu çıkana kadar’ futbol müsabakaları il merkezine 4-5 kilometre uzaklıkta bulunan Tayyare Düzü denilen bir çayırda oynanırdı…

Yıl; 1939

İl valisi Muhtar Ataman, il merkezine yakın olan (Atatürk Stadının) ve mülkiyeti Kumyalı Mahallesinden Sırımın Hamdi’ye ait olan bu alanı kamulaştırır…

1940 tarihinde Stadyumun temeli atılır…

Ve 1944 yılında ise Amatör Futbol Takımlarının hizmetine açılır…

(Daha birçok ayrıntı var ama şimdilik onları geçiyorum)

Ve sohbetimize kaldığımız yerden devam ediyorum…

İsterseniz bundan sonrasını soru-yorum biçiminde hep birlikte düşünelim ne derseniz?

Tamam o zaman birlikte şöyle düşünelim;

Bu söz konusu olan Atatürk Stadyumunda -o günden bu güne kadar- yüzlerce, binlerce genç Amatör futbol oynadı…

Onlarca, yüzlerce profesyonel futbolcunun ayak izleri var o futbol sahasında…

Onlarca, yüzlerce hakem ‘düdük çalıp’ maç yönetti o Atatürk Stadyumunda…

Onlarca, yüzlerde Futbol Kulübü Başkanları ve yöneticileri takımının maçlarını izledi ‘Şeref Tribünü’ de denilen protokol tribününde…

Üstelik salt futbol oynanmadı o Atatürk Stadyumunda…

Binlerce, milyonlarca öğrenci ’19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramında’ jimnastik gösterileri yaptı…

Ve ‘oğlunun-kızının’ jimnastik gösterilerini izlemeye gelen binlerce ve milyonlarca ana-baba oturdu o tribünlerde…

Milyonlarca futbol taraftarı oturdu..

Kısacası 80 yılda milyonlarca insanın anısı bulunan ve bu anılarını oğullarına, kızlarına, torunlarına anlatanların bu tarihi stadyumunu yıkıp ve onun yerine ‘Millet Bahçesi’ yapıyorsunuz ha?

Vallahi bravo!…

Vallahi bravo ‘millet bahçesi’ sevenlere!

Bir ‘bravo’ da bu projeyi destekleyenlere!

Durun…

Daha ‘bravo’ çekmelerim bitmedi…

Asıl sitemli ‘bravo’ çekmelerim yeni başlıyor…

Kimlere mi ‘sitemli bravo’ çekeceğim?

Öncelikle bu sahada en çok ‘ayak izleri’ olan…

Bizleri maçtan-maça peşinden koşturan…

Ve herkesten çok anıları olduğu halde suskun kalan;

Birçoğumuzun öğretmeni olduğu gibi aynı zamanda Giresunspor’un ilk Takım kaptanlığını yapan Emin Aktaş hocamıza da bu konuda suskun kaldığı için ‘bravo’ diyorum…

Ardından herkesin gönlünde ‘iz bırakmış’ efsane ‘kaptan’ milli futbolcu unvanına sahip Erol Pamuk da şu ana kadar sesi-soluğu çıkmadığı için bu unutulmaz kaptanımıza da ‘bravo’ diyorum..

Daha kimlere mi ‘bravo’ çekmek istiyorum?

(Daha çok sitemli ‘bravo’ çekeceklerim çok da)

Ben konu fazla uzamasın diye;

Bir ‘sitemli bravo’ da Giresunspor’a teknik direktörlük yaptığı gibi aynı zamanda İlimizin İlk ‘Teknik Direktör’ unvanına sahip A. Aziz Ergun’a ‘bravo’ çekiyorum, anılarının yığılı olduğu alan yıkılırken sessiz kaldığı için…

Yine bir sitemli ‘bravo’ da Giresunspor’da Teknik Direktör görevi yapan Mehmet KIR arkadaşıma gönderme yapıyorum…

Bir sitemim de hem meslektaşımız olan ve hem de Giresunspor’un ilk kurulduğunda 11’inde yer alıp ve daha sonra ‘Antrenörlük’ de yapan İsmet GÜREL ağabeyimize kibarca bir ‘bravo’ çekiyorum bu konuda öne çıkmadığı için…

Bravo çekmeyi hızlandırarak söylemek istiyorum;

Bu konuda ‘Atatürk Stadyumunun’ yıkılmasına en çok Giresunspor Yönetim Kurulunun (geçmiş yönetimler dahil) bugünkü yönetimi her niye ses çıkarmıyorsa onlara da ‘bravo’ suskun kaldıkları için…

Hele hele 50 Amatör Futbol Kulübünü temsil eden ASKF denilen bir kurum var ki; onları hepten ayakta alkışlayıp ‘bravo’ diyorum…

Neden ayakta alkışladığımı da hemen söyleyeyim;

Bugün ilimizde Amatör futbol kulüplerinin futbol müsabakası yapacağı doğru-dürüst bir futbol sahası yok…

Varsa da; şehir merkezinin dışında ve kimsenin gidemeyeceği yerlerde…

Yani demem o ki:

Herkesten önce ASKF itiraz etmeliydi Atatürk Stadyumunun yıkılıp onun yerine ‘Millet Bahçesi’ yapılmasına…

İtiraz edeydi;

Belki toplumun duyarlı kesimlerini de arkasına alır ve bundan sonraki futbol müsabakalarını bu sahada yapabilirlerdi…

Buna da geçiyorum…

Peki Giresun Esnaf ve Sanatkarlar Odalar Birliği niye suskun?

Ticaret Sanayi Odası niye suskun?

Giresun İhracatçılar Birliği neden suskun?

Bunlarda mı ‘Atatürk Stadyumunun’ yıkılıp, yerine ‘Millet Bahçesi’ kurulmasından yana?

Yani onlarında mı hiçbir anısı yok bu stadyumda?

Ya TÜFAD (Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği) Giresun Şubesinin suskunluğu?

Ya hakemler Derneğinin bu konuda sessiz kalışı?

Ya ‘Beden Eğitimi Öğretmenlerinin’ bu konuda hiç kıpırdamayışı?

Acaba bunlarda mı Atatürk Stadyumunun yıkılıp yerine ‘Millet Bahçesinin’ kurulmasını istiyorlar de sesleri-solukları çıkmıyor?

Aaaahh ah!

Daha çok ‘tatlı sitem’ edip ‘bravo’ çekeceklerim var ama….

Hem sayfam yetmiyor…

Hem de sizlerin canını daha fazla sıkmak istemiyorum…

Ve son söz olarak da….

Bilmem farkına vardınız mı?

Bu konuda siyasi kurumlara ve kimliklilere hiçbir şey söylemiyorum.

Niye söyleyeyim ki;

Onlarda kalkıp birbirinin bezine basacak halleri yok ya!

Üstelik ırgat dururken, tarlaya-tapana ağanın girecek hali de yok!

Sizce de öyle değil mi?

Buyurun o zaman…

Belki bu konuda sizin de söyleyecekleriniz vardır…

ÖNEMLİ NOT;

Trabzon Avni Aker stadı başta olmak üzere, birkaç ilimizde daha stadyumlar ‘millet bahçesine’ çevrilecekti.

Onlar direndikleri için (bildiğim kadarıyla) şimdilik ertelendi…