Yaşadığınız cevrenizdeki faliyetleriniz,Katıldığınız programlar, yaptığınız ziyaretler, sosyal medyada paylaştığınız fotoğraflar, şahsi reklamınız için sadece size fayda sağlar. Benim için karneniz, yaşadığınız Giresun iline yaptığınız katkılar , sivil toplum kuruluşları , dernek oda cemiyet yönetiçileri , oda borsa başkanlarının üyelerine yaptığı katkı , hizmetler, devlet kurumu , yönetici ,çalışanlarının ilimiz halkına yaptığı katkılar , yeni hizmetlerdir.
Yaşadığımız süreç çetin, halkın imtahana çekmesi ise yakın..
Üreticinin derdi ile dertlenmek , yatırım yapmak isteyenlere yardımcı olmak , ilin refah seviyesini yükseltmek , halkın sorunlarını dillendirmekle görevli olanların karnelerini çok merak ediyorum…
Köylerde bütün arazilerin yola cepe kısımlarına E -18 uygulaması kapsamında imar parselizasyonları yapıp köy ortamında yeni yapılaşmanın öğününü açmaktan kaçınan köy kent yaşamını etkinleştirmek için çaba göstermeyen il idarecilerine şaşıyorum .!
1914 yılı iş yeri sayımında 34 fabrika , 3 konsolosluğu olan Giresun ,6 millet vekilinden 4 e düşmesi il insanının göç etme sebepleri , iyi TATIM uyğulamalarının desteklenmemesi , İş yeri külfetlerinin artması nedenlerini sorgulayıp cözüm noktasında çaba harçaması gereken seçilmiş , atanmış yöneticilerin sadece tribünlere oynamaları üzücüdür .
Ülke adım adım dış güçler tarafından kuşatılırken içerde birlik beraberlik yerine ayrıştırma , ötekileştirme çabalarıyla bir avuç Giresun’un 20 parçaya ayrıştırma çabalarını gördükçe kişisel menfaatlerin , egoların ilin menfaati üzerinde seyrettiğini görüp üzülüyorum.
Aydın , entellektüel , kendini ispatlamış insanların giyim , kuşam , traşı, üstünde ki montun kalitesini görünce gurur duyuyor , ayağa kalktıklarında montun arkasında Volvo reklamını görünçe beddua ediyorum .
İsviçre halkı karın altında volvoyu yapmış 2 ton Demir , plastik , çamı 100 bin dolara bize satıyor . ?
Biz niye üretemiyoruz ;noktasında olanlar utanmak yerine reklamını yapıyorsa ilklerin şehri Giresun merkezin halkı olarak şapkamızı önümüze koyup düşünmemiz gerekmez mi .?
Bu suali sormak yerine taş üstüne taş koymayıp , koymak için çaba göstermeyenleri görünce aklıma sultan Süleyman zamanında 1000 yıl yaşamış taş ustasının 400 yaşındaki oğlunun ölümünü duyunca söylediği söz aklıma geliyor,
“ 400 yaşında oğlum ölmüş. Ham tıraş . Meğer dünyada ölüm varmış , bileydim ölüm olduğunu koymazdım taş üstüne taş “
Bu taş ustası misali besbelli ölümü yeni farkettiler de onun için bu denli umursamaz durumdalar diye düşünüyorum .!
Cumhuriyet 1923 te ilan edildi bizim köye şapka 1925’te elektrik 1981’de telefon 1983’te geldi. Amerika 1923’te otomobil elektriklimi yoksa fosil yakıtlı’mi olsun diye tartışırken bu ülke kilik kıyafetle uğraşıyordu, Kore 1954’te bölündükten sonra Hyundai Kia Motoru yaparken İsvec Volvoyu yaptı biz hala ülke olarak irtica saç sakal kılık kıyafetle uğraşıyorduk, 100 senede yapılmayanlar 20 senede yapılınca taş taş üstüne konmaya başlanınca nihayet birilerinin aklına milletin montundan saçından sakalindan tıraşından milletin kılık kıyafetinden bize ne demeyi yeni öğrendi, biraz geç kalmadıkmi?