“Şeytan, yaptıkları işleri kendilerine süslü göstermiş ve onları doğru yoldan alıkoymuştur. Oysa bakıp görebilecek durumdaydılar. (Ankebut Suresi, 29/38)”

Yüce Allah Ankebut Suresindeki bu ayette, Ad ve Semud kavimleri üzerinden evrensel olarak tüm insanlara bir mesaj vermektedir.

Yüce Allah bu ayette, öncesindeki ayetlerde bahsettiği Ad ve Semud kavimlerinin yaptığı azgınlıkları ve kötü işleri şeytanın onlara güzel gösterdiğini bildirir.

Ayetin son cümlesi ise fevkalade önemlidir: “Oysa bakıp görebilecek durumdaydılar”

Demek ki insanlar yanlış bir davranışta bulundukları vakit, aslında o davranışın hatalı olduğunu bilip idrak edebilecek potansiyele sahiptir. Yani ayete göre, yanlışı defalarca yapmak bir gaflet hali değildir; aksine tüm uyarılara rağmen, bir yanlış yapılmaya devam ediliyorsa, farkında olarak ve isteyerek o yanlış yapılıyor demektir. Zira Ad ve Semud kavimleri de Hz. Hud (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) tüm uyarılarına rağmen hatalarını yapmaya devam etmişlerdir.

Ayetin günümüze mesajı şudur: İnsan Yüce Allah’ın söylediklerine kulaklarını kapatır, görmezden gelirse, şeytan o insana dost olur ve yaptığı bütün kötü işleri ona süslü ve güzel gösterir. Böylece insan, hatalarına kılıf uydurmak için bahaneler üretir. Fakat insan, tüm uyarılara rağmen, hatalarını ısrarla yapmaya devam ediyorsa bunu bilerek ve isteyerek yapıyordur; çünkü yorumunu yapmakta olduğum Ankebut Suresi, 29/38. ayete göre insan, yaptığı hatalı davranışların yanlış olduğunu fark edebilme ve görebilme yeteneğine sahiptir.

Rabbim bizi, Kur’an’la yoğrularak, O’nu hayatın merkezine koyarak yaşamaya çalışan kullarından eylesin. Bizleri vahyi anlayanlardan, yaşayanlardan ve yaşatanlardan eylesin. Kur’an’ın ve Hz. Peygamber’in (a.s) rehberliğinden ayrılmayan kulları arasına katsın.