Bu yıl şubat takvimlerde 29 gün sürdü.Ancak dört yılda bir eline geçirdiği bir günlük fazlalığını doya doya sürdüremedi.Çünkü 20 Şubattan itibaren Nisan ayı devreye girdi.Şubatın bütün özellikleri silindi.

Nisan ayının umulmayan saltanatı 13 Mart gününe kadar devam etti.Ülkemizde ve bölgemizde 13 mart akşamına kadar Nisan ayının tüm özellikleri hüküm sürüyordu.Ne Şubat,Şubat lığını;ne de Mart Martlığını yaşayamadı.Anlayacağınız Nisan ayı tüm güzellikleri ile memleketimize yerleşiverdi.

Mart ayının çiseli, sisli, karlı ve soğuk karakteri, yerini Nisanın ılık ve sıcak ortamına terk ediverdi. Sahil ve köylerde gündüz 25-26 dereceyi bulan sıcak havalar oluştu. Güneş ısıttı, sıcaklar yaktı. Bunalan insanlar sığınacak gölgeli ağaç altları aradı.

Fındıklar yapraklarını açtı. Yavru çotanaklar çıkmaya başladı. Doğa yemyeşil oldu.Kuşlar yuvalarını yapıp,içine yumurtalarını yerleştirdi.

Çaylar “murcukladı,”uzamaya başladı.

Boş bahçeler ekin ve sebze dikimi için bellendi.

Mart ayında Giresun köylüsü pek çalışmazdı. Çay tarımı yapanlar bahçelere gübre atar,fındık gübrecileri ise Nisan ayını beklerdi.Ama Nisan keşik verecek gibi değil ki…Bütün haşmeti ile Şubatın son yarısı ile Martın ilk yarısına damgasını vurdu.

Eğer Mart ayı aklı elini çabuk tutar da bu günden başlayarak koltuğuna sahip çıkıp;işgalci Nisanı mülkünden kovabilirse;geri kalan 17 gününü Mart gibi geçirir.Tersine dönmüş dengeleri düzeltir.

Yoksa bu yıl ömrü eksik Mart; Nisan ayına sarkar, bir de Nisana kafa tutup, bundan gayrı birde kapıdan baktırıp, kazma ve kürekleri yaktırıp, tabiri caizse birde sarı öküzü de eşinden ayırırsa. Yani hakiki Nisan ayının 15’ ine kadar hüküm sürmeye yeltenirse, bölgemizde bulunan bütün fındıklar bahçeleri bir güzel yanar.

Elim yazmaya varmıyor ama o zaman bir kilo fındık 20 lira olur.

Geç düşen donlarda da fındığımızın kilosunu 8 liraya kadar düşüren FERRERO gurubunun fabrikalarının içine yağar.