Dilimiz alışkanlık yapmış, sürekli gerekli –gereksiz güzel sözler ve sevgi ifade eden bir toplum olmuşuz. Sevgi sözcüğünün doğallığını bir çıkmaza sürükleyerek, sahte sevgi girdabında yanıp duran bir toplum olmuşuz.
Kendinin sevgisiz büyüdüğünü hisseden kişi, kendini önemsiz görür ve sevgi arayışını farklı şekillerde bulur.
Sahte bir sevgi kurbanı olur. Dilinde sevgi sözcüğü sürekli olur ama yüreğinde gerçek sevgiyi tanımaz.
Gözleri de yüreği gibi kör olur. Ama sahte yüreklere ağır gelir gerçek sevgiler.
Sahte sevgiler, menfaatleri çerçevesinde sevdiğini düşünürler, yürekten gelen “can” demezler.
Mesela annem “kurban olayım sana der “ve bilirim ki yüreğinden gelir de söyler.
Menfaatçi birinin ‘Seni seviyorum’ demesi ile apayrı tatları vardır, ayırım yapabilirim çoğu zaman ama zayıf anımda yada sevgisini görmek istediğim kişilerin gerçekliğini bende anlayamam. Menfaatleri bitene de kadar seni sevmiş olur, sever gibi görünürler.
İşte tehlikeli olan bu ve maalesef ki günümüzde bu tür sahte sevgilerden çok var. Hz Mevlana’nın bir sözü geldi aklıma, buna değinmeden geçemeyeceğim, “Unutma, her gelen sevmez ve hiçbir seven gitmez.”
Ne kadar da doğru anlatmış. Her gelen sevgiyi gerçek düşünmemek gerekir, sahte sevgileri ayırmak gerekir.
Maalesef ki; yüreğiniz temizse, insanlara karşı iyi niyetli ve şeffaf düşüncelerle severseniz, sahteliği anlamayabilirsiniz. Üzüntülere davetkar bir sevgiyi beslersiniz, yaşınız –tecrübeniz kaç olursa olsun.
Kalbinizdeki sevgi ağacının yapraklarını daha güçlendirmek yerine yapraklarını düşürmek neden?
Hayat ne kadar da kısadır oysa, ne yaşarsak yaşayalım bu dünyada hepimiz bir gün toprağa gireceğiz.
Ya sonra öbür tarafa ne götüreceğiz. Yaşanmışlıkları ve bunun bize ve çevremize getirdiklerini. Hayatın bilançosunu yapılacak, sahtelik o zaman işe yaramayacak.
O yüzden sevgi ağacımızı yeşertmeli güçlendirmeliyiz. Sevdiğinize, sevginizi haykırmanız gerekiyorsa çekinmeyin söyleyin. Hayat kısa.
Sihirli bir sözcüktür. Bu sihirli sözcük, söylendiğinde çoğu zaman, sizi olduğunuzdan daha güçlü kılsa da, ağacınızı biraz daha yeşertse de, sahte olduğunu anladığınız zaman dibe vurursunuz, yıkılırsınız. Kandırıldığını düşünürsünüz, sevilmediğinizi düşünürsünüz. O yüzden sahte sevgilerden rabbim bizi korusun.
Bu dünyada ki karşılıksız tek sevgi, evlat sevgisidir. Anne babanın evladına duyduğu, sevgidir.
Geriye kalanlar da tartışılır, kişiye göre değişkenlik gösterir.

Düşüncemiz, umudumuz gerçek sevgi arayışıdır.
Yıllarca seversiniz eşinizi, kardeşinizi, arkadaşınızı, ailenizin tüm fertlerini, eşinizin ailesindekilerini… Gün gelir sevmediğinizi anlarsınız… Gün gelir bir sebep çıkar bunu anlamak için.
Kimi kıskançlık yapar.
Başarılı kişiye, dikkat çeken ilgi çeken kişiye, sevilen kişi yapar.
Kendi eksikliğini tamamlayamadığından, acizliğinden kıskançlık yapar.
Sinsice sahte sevgisinin arkasına – mecburi yürütülmesi gereken dayanışmanın ardına saklar sinsiliğini – sahte sevgisini yıllarca.
Dersiniz ki; ben bu kadar yıl, birlik olmak adına bu deryalarda ne için kürek çektim, yalanmış sahteymiş sevgiler.
Mesele ince kısmınıza dokunarak, öncelik yaparak hizmet ederek verdiğiniz sevginin sahteliği ile yüzleşme meselesidir.
Sahte yaşanmışlıklar meselesidir. Üzülürsünüz dibe vurduğunuzu düşünürsünüz.
Oysa ki hayat devam ediyor sahte sevgi olmadan da.
Yolu sevgiden geçen herkese selam olsun. Gerçek sevgiler tüm dünyayı sarsın.
Sevgi ağacınız hep yeşil kalsın…