‘ÖĞRETMENİM’

Merhaba Sevgili Okurlar
Bugünü insanın içini ısıtan güzelliklerle geçirmeye ne dersiniz ?
Çünkü buna çok ihtiyacımız olduğu gibi hala bir yerlerde böyle insanların var oluşu umutları kışın ayazında çiçek açtırıyor.
Sizlere iki güzel öğretmenden bahsedeceğim.
İstisnalar hariç tüm öğretmenler harikadır. Bir çocuğun kalbi ise ona ilk harfi öğreten öğretmenle taçlanır ve unutulmaz kılan anılara gebedir.
Şahsen ben ilk okul öğretmenlerimi ve diğerlerini hiç unutmadım. Kendimi eğitim alanında fikirlerimi söylemede özgür ve şanslı hissedenlerdenim.
İlk olarak Yeşil Giresun İlköğretim Okulu öğretmenlerinden Semra Yavuz’ dan bahsetmeli.
Semra öğretmeni Kadın ve çocuk Hastalıkları Hastanesinde çalışan ve çok sevdiğim Çiğdem Durhan sayesinde tanımış oldum. Çiğdem’ in hala görevi hakkında üstüne basa basa ünvanın “EBE” demesine hayranım. O güzel bir anne ,sağlık çalışanı ve eş.
Salı günü göndermiş olduğu mesajında okulda proje kapsamında yerel tanıtım günü olduğunu bu güzellikleri bizlerle paylaşmak istediğini yazınca insanın içinde bu “davet” kaçmaz dürtüsü uyanıyor.
Semra öğretmen 15 yıldır mesleğini aşk ile yapan ,işe değil okuluna gönlünde sevgiyle aklında yaratıcı fikirleri ile giden bir öğretmen. Öğrencilerinin yaparak, yaşayarak öğrenmesi için emek veren ; Sözlü anlatımlardan ziyade görerek ,gezerek, tadarak, dokunarak, araştırıp keşfederek ve her zaman mutlu öğrenme ortamları oluşturması kadar güzel ne olabilir bir çocuğun hayatında…
Bu kuralları kendine ilke edinmiş öğrencilerini ezbercilikten uzak kalıcı öğrenmeden yana .Bu sayede öğrencilerinin dikkatini çekerek daha faydalı ve bir o kadar da farklı etkinlikler peşinde. Semra öğretmen evi ve çocuklarına rağmen kendinden daha fazla ödün verip geç saatlere kadar araştırıp ilginç fark yaratan konuları kendi kazanımlarına uyarlamaya ve sunmaya çalışan bir öğretmen.
Dünya da 13 . yılının kutlamasını yapan “You And Me Are Different but We Are All Same Etwinnig Projesi”
Kısacası ;Farklı kültürleri tanımak ve kendi kültürümüzü tanıtmak için ulusal ve uluslararası boyutta yürütülen bir proje. Bu proje kapsamında 30 öğrencisi ve velileri ile Giresun’u muzu okulun konferans salonuna taşımışlardı. Yöresel giysilerden yemeklere ,türkülerimizden örtülerimize kadar insanın kültür anlamında geleneğimizde ne varsa hepsi konferans salonundaydı. Öğrencilerin yüzlerinde ki mutluluk ve heyecan “insana “işte budur “ dedirtiyor. Ve böylece Semra öğretmen ve öğrencileri sayesinde 24 ülkenin proje ortakları yöremizi tanımış olacaklar. Emeği geçen herkese gönülden teşekkürler .Yolun ışık olsun Semra öğretmen. Projede emeği geçenlere gönülden teşekkür ediyorum.
Salı günü Semra öğretmen bana yıllar önce tanıdığım üç unutulmaz güzel öğretmeni hatırlattı. Bulancak Damudere ilk öğretim okulunda öğretmendiler. Sanırım yıl 2011 olsa gerek. Türk Kızılay ı yönetim kurulunda iken kapımızı çok tatlı ve şirin bir öğretmen çalmıştı. Öğrencilerine Kızılay haftasını yerinde ve neler yaptığını görerek ,dokunarak öğrenmesini isteyen bir yürek. Bizde bir köy çocuklarının öncelikle ayağımıza gelmesinden ziyade bizlerin onlara gitmesi gerekli mantığı ile yola çıkmıştık. O gün hala aklımda dün gibi durur. Daha sonra çocuklara şehirde çeşitli etkinlikler yaparak gönüllerine Zuhal, Veli ve Banu öğretmen sayesinde taht kurmuştuk.
Damudere okulu hala faaliyette mi bilemiyorum ama bu üç öğretmenin köy çocukları ve velililerinin gönlünden hiç kopmayacağı aşıkardır.Benimde.,Veli öğretmen emekli Banu öğretmen ise halan büyük bir aşkla öğretmenliğine devam.
Zuhal öğretmen de emekli. Evinin en güzel köşesinde yaşlı ,kimsesiz ve hasta insanlara imkanları doğrultusunda çorap örmekte .
“İnsan isterse hayatta başaramayacağı iş yoktur. Yeter ki gönüller iyilik ve dürüstlük adına çarpsın.”