Berberleri, lokantaları bilmem ama, sokak kıraathanelerine bundan sonra eskisi gibi rağbet olmayacak. Kıraathaneler geleneği;
nesli tükenen semercilik, kalaycılık vs gibi kaybolacak..
Tuvaleti gelenlerin daldığı, her türlü hijyenik ortamdan uzak, işsiz-güçsüzlerin, emeklilerin karşılıklı oturup pişpirik oynarken, bir birlerine ağıza alınmayacak müstehcen kelimelerle takıldıkları, zamana yazık oluyordu ..
Eskiden kıraathanelerde siyaset, spor, memleket meselelleri, tarım, ekonomi konuşulurdu..
Son yıllarda kahveler, insanları işinden-gücünden eden işletmeler oldu.
Kitap-dergi okuma yeri kıraat yeri ama kahvelerde 3-4 kişinin dışında gazete okuyan da göremezdik. Kitap okuyan hiç yoktu..TVler de kapalıydı
Çoğu kahvede okuma bölümü yoktu..
Zaman öldürmeden başka bir işe yaradığını gören yoktu..
Cotonanın sonu yakın zamanda gelmeyeceğine göre artık vatandaş, eskisi gibi toplanıp kıraathanelerde oyun oymaya cesaret edemeyecekler.
Peş peşe açılan kıraathanelere de eski rağbet olmayacak..
Vatandaş artık tek başına yaşamayı öğrenecek. Boş zamanlarda daha verimli işlere dalacak. Tarlasına, bağına-bahçesine sahip çıkanlar arttıkça artacak..
Kahve müdavimleri kendine başka işler arayacak, Coronaya teşekkkür edenler de olacak. Daha sağlıklı yaşayacaklar..
Kronik hastaların buluşma yeri, insanların biri birinin yüzüne öksürme yeri, yakın temasın evi artık eskisi gibi ilgi çekmeyecek..