Her işi yapan işte bu ellerim
İşin kenarından tutan ellerim
Parmak uçlarım zerrelerim
Anlamaz seni cümle bedenim
Adı ellerimiz olmazsa olmazın
Yüzümüzü yıkayan kirden arındıran
Sahte yüzlerimize yardımcı olan
On parmak gezen usta ellerim
Yüzleri ağartan sanki de sensin
Yüzleri karartan da sensin bilesin
Helal tutarsan ak haram da karasın
İsmimi taşıyan yafta ellerim
Bir de dil var sana yardımcı olan
Elim fiil eder dilim zikir eder
İyiye de gider şerre de gider
Yerimizi bulur safta ellerim
Dilim ile elim kalbe yüklenir
Yapıp edip sonra kenara çekilir
Onca yükü çeken elbette kalptir
Her saat her günde hafta ellerim
BUGÜN
Günü bitirme bitse de takvimde
Elindeki yüreğindeki umuttur gün
Ne dünkü günde kal ne ara yarında
Gün bugünkü gündür hayat bugün
Kimi makamda durmuş kimi mekanda
Kimi sevdada kalmış kimi davada
Kimi gönülde kalmış kimi yollarda
Yol bugünkü yoldur sırat bugün
Yaptığın iş ile dön çevrene daim
Gönüller eylesin her gece kaim
Ak eyle nurunu soldurma naim
Yüz bugünkü yüzdür surat bugün
Bindiğin at ile dôrtnala koşarsın
Kah güneşte kah ta ay da yaşarsın
Bırakta hedefe varmayan utansın
Hız bugünkü hızdır kırat bugün
Hatice Satgun
Bu dağın maralı gelmiş
Halini Rab’bine demiş
Sen öyle nazande güzel
Sevdaya yol eylemiş
Kalbinin sesi vardı
Sevgisi aşk kokardı
Öyle masum bakardı
Melekler gel eylemiş
Bağların meyvesinden
Dağların kuş sesinden
Cennetin nefesinden
Çiçekler dal eylemiş
Senden farkım yok benim
Hep dağlarda gezenim
Yaratanı sevenim
Kalbimi dil eylemiş