Sevgili dostlar,
Değerli canlar,

Geçtiğimiz günlerde ulusal medyamızda şöyle bir haber vardı;

“Diyanet İşleri Başkanlığı; Hastanelerde, öğrenci yurtlarında, cezaevlerinde ve çocuk koruma evlerinde ‘Manevi Danışman’ öğretmen adı altında 60 dolayında psikolojik danışmanlık ve rehber öğretmen alacağını’ kamuoyuna açıklamıştı…

Bugünde Ankara Belediyesinin buna benzer bir haberini gördüm gazete sayfalarında..
O da kısaca şöyleydi;

“Kutludüğün Mahallesinde bulunan 6 bin 553 öğrenciyi EGO Otobüs ücretleri belediye tarafından ödendiği gibi 1632 öğrenci ise ‘servisle’ okullara ücretsiz taşıyacak.
Ve daha sonra da atanamayan öğretmenlerden ihtiyaç kadar öğretmen alımı yapıp istihdam yapmayı düşünüyormuş..”

Şimdi mantıklı düşünmek gerekirse;
Her iki ‘Başkanlığı’ da ayakta alkışlıyorum…

Hem Diyanet İşleri Başkanlığına…
Ve hemde Ankara Büyük Şehir Belediyesine sonsuz teşekkürler ve minnet duygularımı sunuyorum…

İyi ki varlar…
İyi ki her iki ‘başkanlıkta’ 400 bin atanamayan öğretmenin -azda olsa- birazını istihdam edebilmek için böylesine duygusal ve erdemli bir yola çıkmışlar…
İnşallah bu örnek davranışlarıyla diğer kurumlara, başkanlıklara ve bakanlıklara da örnek olurlar…

Hele helede en çok görevi eğitim-öğretim işleriyle uğraşmak olan Milli eğitim bakanlığına…

Aaaah, aahh!
Hani bir yöre türkümüz vardır da şöyle başlar ilk dizeleri;
“Bağlamam perde perde”
Düşürdün beni derde.” diye devam edip gider ya hani…

Şimdi bizde bu dizeleri fazla bozmadan ayak uydurarak sorsak;
“Sahi kim düşürdü bizi bu derde?”

Dış güçler mi, iç güçler mi?
Komünistler mi, kapitalistler mi?
Yoksa kökünün nerede olduğunu bilmediğimiz anarşistler mi?
Sahi kim düşürdü?

Eskiden -bildiğim kadarıyla- planlı programlı toplumun ihtiyacına göre meslek okulları açılırdı…
Ve mezun olduklarında da hiç açıkta kalmazlardı…
Hatta eksik personel ihtiyacı olurdu da, geçici sözleşmelerle ‘yedek öğretmen’ veya personeller alınırdı…

Ama son otuz yılda yavaş-yavaş bu planlı yürüyüşten vazgeçilip ‘olsa da olur, olmasa da olur’ mantığı ile gelişigüzel eğitim sistemine geçtik dersem; fazla mı saçmalamış olurum acaba?

En son yetkili ağız partisinin gurup toplantısında diyor ki;
“Eğitim düzeyini yükseltmenin de etkisiyle, işsizlik rakamlarımız nispeten yüksek çıkıyor.”
O zaman bu kadar çok üniversite açmayın…
Fazlalıkları kapatın…
Kapatın da; işsizlik sayısı daha fazla çoğalmasın…

Allah, Allah!
Ve sübhanallah!

Yahu köylerden ilkokulları,
Kasabalardan ortaokulları kapatıp oraların yerine kasabalara kadar üniversiteyi kimler açtı?
Köylere kadar yüksek okulları kimler taşıdı?

Dış güçler mi?
Yoksa komşu ülkeler mi?
Kim yaptı bütün bunları kim?

Eğer istatistikler ve resmi belgeler yalan konuşmuyorsa;
Bugün ülkemizde 97 tane ‘öğretmen yetiştiren’ fakülte var…
Ve bünyesinde de 200 bin öğrenci; “Ne zaman mezun olacağız da,bizde 400 bin atanamayan öğretmenlerin arasına gireceğiz” diye gün sayıyorlar!

Aaaaah, aah!
Nasıl anlatsam bilmem ki!…
(şu sıralar çok kullandığım deyimi yine kullanacak olursam;)
Yukarı tükürsem bıyık, aşağıya tükürsem sakal…

Açıkçası dilimin ucuna gelenlerin hepsini söyleyemiyorum..
Ne yalan söyleyeyim; durup dururken başıma bu yaştan sonra iş açmak istemiyorum…
Yoksa bir söyleyebilsem söylemek istediklerimi!
Ama söylemiyorum işte…

Onun için sözü daha fazla uzatmadan sonlandırırken içimde biriken çığlığı en azından şu kadar çıkararak bitirmek istiyorum;

“Heeey anam hey!”
“İyi ki bugünün öğretmen yetiştiren okullarında okuyup da; atama kuyruklarına girmemişiz!”

“İyi ki YÖK sistemi içerisinde okuyup da YOK olmamışız!”
“iyi ki Köy Enstitülerinin tavında ve öğretmen okulunun idealist ve olumsuzluklara direnen öğrenci felsefesinde eğitim almış ve daha sonra öğretmen olmuşuz.”

Son sözü yine biraz önce sözünü ettiğim türkünün ilk dizelerine ve (görselde paylaştığım Bedir Rahmi Eyüpoğlu’nun resminde görünen) kemençe melodisiyle baş-başa bırakıyorum;

“Bağlamam perde perde,
Kim düşürdü bizi bu derde?”

Hoş kalın,
Hoşça kalın,
Sağlık ve mutlulukla kalın. ..