Bir röportajda Yücel Pamakçı hocamı dinledim.
Hocam;”ben tutucuyum, mutahassıbım.”diyor.
Beste türküleri tanımıyor, yanından geçmiyor .
“Türkü Aşk, meşk değildir” diyor..
“Şunun, bunun bestesi değil, yaşamın içinden olmalıdır ” diyor..
Diyor da diyor.!
Türkü başlarındaki intro’ya da karşı.
Kimin yaptığı belli olmayanların türkü olduğunu söylüyor.
Çok saygı duyduğum Yücel Paşmakçı hocamı ne kadar yanlış tanıdığımı gördüm ..
1953-60 arası yapılan derlemelere takılmış.
3-4 Arkadaşının çalışmalarına takılmış gibi geldi bana..
Türkülerin çağ atlaması, Paşmakçı’ya göre değil..
Neşat Ertaş, Aşık Veysel ve nice ozanların, müzisyenlerin, türkülere gönül verenlerin, bestekarların yaptıkları ona göre türkü değil..
Sadece Türkü yapanların kendine has bestesi.
Bunların Paşmakçı hocamın gözünde Türkü adına hiç bir değeri yok..
Bizler de; gençler birşeyler yapsın, türkülere katkıda bulunsun diye çırpınıp duruyoruz..
…………………..
Bir ara 70’li, 80’li yıllarda TRT’te türkülere olan yasakları hatırladım.
TRT’de hala aynı kafada türkülere bakan görevli var mı acaba?..
Türküz Türkü söyleriz ama hangisini?
“Kavurma Koydum Tasa”, “Arpa Buğday Daneler”, “Mektebin Bacaları” ile daha ne kadar yaşayacağız..?
Eski türkülerin çoğu şimdi ilköğretim Okullarında 1. sınıfta söyleniyor..
TV’lere bakıyorum.
Eski türkü yayınları da yok..
TRT Müzik kanalında Paşmakçı hocamın kuralına uyan bile azınlıkta ..
Türkçe, Kürtçe, Rumca, Arapça müzikler yayında..
Türkü yapmak için illa Milli Mücedele mi olması lazım? Bir vugun, yangın, sel, taşkın mı olacak?
Olay mı olsun? 3.Dünya Savaşı mı çıksın.
Biri bana anlatsın!