Dünyayı saran Covid-19, Bizlere çok şey öğretiyor.
Hayat hangi yaşta olursak olalım, bir gün hep beraber o yaşta olacağız.!
Toplumun Hafızası Büyüklerimiz ,
Yaşlılık dediğimiz aslında tecrübe birikimi, dün ile bugün arasındaki köprüdür.
Tüm büyüklerimizin hayatlarının ikinci baharını huzur ve refah içinde daima sevgiyle ve sevdikleriyle yaşaması en büyük dileğimdir.
Huzur evlerinde değil !
Huzur bir şekilde evlâlarının ve torunların yanında yaşamalıdır.
“Toplumumuzun tarihsel birikimini günümüze yansitmalari, milli kültür ve medeniyet değerlerimizin yarinlara ulaşmasına vesile olmalarıdır.
Dolayisiyla değerli büyüklerimiz, aile ve toplumsal hayatimizin en kiymetli hazineleridir.
Bizler yaşlılarımızın edindikleri deneyimi, tecrübeyi ve birikimi genç nesillere aktarmaya gayret ediyoruz.
Yaşlılarımız sayesinde geçmis, bugün, gelecek arasinda kurulan bağ ülkemizin daha güçlenmesine katki sağlayacaktır ”
Bizlеri yеtiştirеn bugünlеrе gеtirеn tеcrübе vе birikimlеrindеn hеr zaman istifadе еttiğimiz, “baş tacı olarak gördüğümüz dеğеrli büyüklеrimizdir “.
Büyüklerimiz Ülkemizin hart diksi , bilgi hazinesi hafızasıdır.
Bir insanın tecrübesi birikimi her yaşta aldığı
gördüğü yaşadıkları eşsiz bir kitap, hazinedir.
Sanırsınız bu insanların hayatlarında, Anneanne, Babaanne, Dede olmamış, buruşuk bir el hiç saçlarını okşamamış, uzun kış akşamlarında usul usul evde dolaşan ayakların sesiyle huzur içinde uykuya dalmamışlar.
Evet yüce milletimiz için aile, hele de büyüklerimiz, “yaşlılarımız” vazgeçilmez değerlerdir!
Yaradan bizlere emri ,emaneti, büyüklerimiz
Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine “of!” bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.”� (İsra Suresi, [17:23]) buna işaret buyurmuştur.
Bizler çocukluk günlerimizde güçsüz idik. !
Ne karnımızı doyurabilecek imkanımız, ne de yiyecek ve içeceklerimizi ağzımıza götürmeye idrakimiz vardı.
Bunların hepsini analar ve babalarımız üzerlerine aldı ve bizler yetişmiş olduk.
Bu defa da yolun sonunda onlar bizim çocukluk yıllarımıza döndüler.
Öyleyse şimdi sıra bize geldi.
Onlara sahip çıkacağız, itaat ve iltifat edeceğiz, gönüllerini hoş edecek ve yardımlarına koşacağız.
“Rabbim! Onlar bizi küçüklüğümde nasıl koruyarak büyüttülerse, şimdi sen de onlara öyle merhamet et!”� (İsrâ Suresi, [17:24]) ayetindeki gibi onların selameti için bol bol dualar edeceğiz.
Seneler sonra Allah ömür verirde o günleri görür bizlerde yaşarız. .
Herkes ne ekerse onu biçer.!

Sımsıcak gülüşlerle kucak açar herkese,
Yüzleri buruş buruş yaşlıları severim.
Nasıl özlem duyarlar yumuşacık bir sese,
Elleri kırış kırış yaşlıları severim.